ΒΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΜΠΟΥ

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΑΣ, 
οι καταγγελίες βιασμού που δέχτηκαν 
το 2013 ήταν 149 και για το 2014 ήταν 
134 Αντιστοιχούν περίπου 3 βιασμοί κάθε  
εβδομάδα. Το πραγματικό ποσοστό όμως
παραμένει άγνωστο. Θεωρείται ότι είναι 
πολύ υψηλότερο. 



Όσοι ή μάλλον όσες έχουμε συζητήσει για αυτό το θέμα με άντρες, έχουμε ακούσει 
διάφορες γνώμες. Άλλοι το καταδικάζουν και άλλοι ρίχνουν το φταίξιμο σε αυτές τις 
γυναίκες. Όλο και κάτι στραβό θα έκαναν. Έτσι πήγε ένας άντρας και τις βίασε ; 
Μπορεί να έφταιγε το ντύσιμό της ή το περπάτημά της, ή το βλέμμα της, ή τέλος 
πάντων γυναίκα είναι, κάτι θα έκανε. Το πιο σοκαριστικό όμως είναι, όταν αυτά τα 
λένε άλλες γυναίκες. Δικαιολογούν όλες αυτές τις πράξεις με πολλή μεγάλη ευκολία 
και κακία συνάμα. Ακόμα πιο σοκαριστικό είναι, όταν οι γυναίκες αυτές δεν είναι 
κάποιας άλλης εποχής, αλλά νεώτερες. Είναι αυτές που δεν ζουν το σήμερα και 
δεν χαίρονται να βλέπουν την ομορφιά στους νέους ανθρώπους. Ο,τι μπορεί 
οι ίδιες να έχουν στερηθεί, το θεωρούν υπερβολικό και προκλητικό. Υπάρχει και 
η κατηγορία των γυναικών, που αν κι είναι πιο κοινωνικές, έχουν κι αυτές την ίδια 
γνώμη. Ίσως,γιατί αυτές δεν έχουν βιαστεί, οπότε  θεωρούν ο,τι ήταν σε όλα 
σωστές, σε αντίθεσημε τις βιασμένες γυναίκες. Υπάρχουν κι αυτές που μπορεί να 
έχουν ζήσει το βιασμό και να έχουν ενοχές, ότι έφταιγαν οι ίδιες, οπότε μαζί τους 
φταίνε όλες οι γυναίκες.
Αν μια γυναίκα έχει τέτοια άποψη, είναι πολύ πιθανόν να ζει έντονα και καθημερινά 
κάποιο ψυχολογικό βιασμό τουλάχιστον. Θυμώνει με τον εαυτό της που το δέχεται, 
που δεν φεύγει και βγάζει θυμό σε άλλες γυναίκες. Αυτός ο θυμός θα εκδηλωθεί 
και με κάποιους άλλους τρόπους, ακόμα και εναντίον των παιδιών της, ειδικά των
κοριτσιών. Όσο προκλητική ( όπως το λένε ) κι αν είναι μια γυναίκα, αυτό δεν δίνει 
το δικαίωμα σε κανέναν, μα κανέναν, να της καταστρέψει τη ζωή. Δεν υπάρχει 
κανένα άλλοθι και καμμία δικαιολογία.
Ζούμε στην Ελλάδα του 2017 κι ανάμεσά μας ζουν όντα που δεν έχουν σχέση με 
αυτό που λέμε πολιτισμό, ούτε έχουν επαφή με τα απλά και καλά ανθρώπινα συναισθήματα. Όλοι, τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες που σέβονται  τον εαυτό 
τους, δεν μπορούν να δεχτούν τέτοιες ή παρόμοιες συμπεριφορές, ακόμα και αν 
αυτές συμβαίνουν μέσα στο γάμο τους ή στις άλλες σχέσεις τους. Οι βιασμοί δεν 
γίνονται μόνο από την ανάγκη της σεξουαλικής ικανοποίησης, αλλά κι από την 
ανάγκη εξουσίας κι ελέγχου του θύματος. Σεξ μαζί με βία είναι το ζητούμενο.
Ο βιαστής με αυτόν το τόσο ακραίο τρόπο, δείχνει την υπεροχή του σαν άντρας 
και χρησιμοποιεί τη σωματική του δύναμη ενάντια όλων, χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Δυστυχώς καταγγέλλονται μόνο το 6-8% των γυναικείων βιασμών και είναι ακόμα 
πιο μικρό το ποσοστό για τις απόπειρες βιασμού. Το δε ποσοστό των αντρικών 
βιασμών από άντρες κι από γυναίκες, φαίνεται πολύ μικρότερο. Οι άντρες δεν 
κάνουν  εύκολα καταγγελία εξ αιτίας  του φόβου τους για τη κοινωνική κατακραυγή. 
Αν ο βιασμένος άντρας είναι ομοφυλόφιλος, κάποιοι θα πουν, ότι ο ίδιος το ήθελε
και το επεδίωξε. Αν δεν είναι ομοφυλόφιλος, του κολλάνε την ετικέτα και έτσι τον στιγματίζουν.. Αν βιαστεί από γυναίκα, όχι μόνο δεν τον πιστεύουν, αλλά τον 
θεωρούν και τυχερό. Οι βιαστές είναι συνήθως ετεροφυλόφιλοι σε όλες αυτές τις περιπτώσεις.Το ποσοστό των Ελλήνων βιαστών είναι  σχεδόν διπλάσιος από των 
αλλοδαπών που ζουν στην Ελλάδα και ανήκουν στη μεσαία κι ανώτερη κοινωνική,
οικονομική και μορφωτική τάξη.Το ποσοστό των βιασμών αγοριών- κοριτσιών στη 
παιδική ηλικία είναι σχεδόν ίδιο.
Ο βιασμός σώματος και ψυχής αφορά όλους μας, άντρες και γυναίκες. Ο βιαστής 
δεν βλέπει το φύλο μας, ούτε την ηλικία μας, αλλά ούτε και το χρώμα μας. Είμαστε 
όλοι πιθανά θύματά του. Και οι άντρες και οι γυναίκες.---
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ( πρώτο εξάμηνο 2016 )
Δεν αναφέρει ποσοστό βιασμών. Αναφέρεται μόνο και αόριστα σε υποθέσεις
σεξουαλικής εκμετάλλευσης.