Λένε πως η γυναίκα- μάνα αγαπάει τα παιδιά της πιο πολύ από τον άντρα- πατέρα. Λένε πως η γυναίκα δεν χωρίζει εύκολα. Λένε πως θυσιάζει τη ζωή της για την οικογένειά της και δύσκολα θα απιστήσει. Όντως αυτά ισχύουν σε μεγάλο ποσοστό, με τρομάζει όμως το μικρό ποσοστό των γυναικών που αφήνουν τα παιδιά τους ακολουθώντας το μεγάλο έρωτα της ζωής τους, όπως οι ίδιες λένε και που συνήθως δεν είναι μόνο ένας.
Με τρομάζει αυτή η μάνα που με σκληρότητα και απονιά χωρίς δεύτερη σκέψη όσο αφορά τα παιδιά της, φεύγει διαλύοντας τη παιδική ψυχή τους.
Συνήθως, αφού ζήσει την ιστορία της, γυρνάει πάλι πίσω, μέχρι την επόμενη φορά που θα ξαναφύγει. Δεν θέλει στη πραγματικότητα να χωρίσει, αλλά να κάνει ότι θέλει και όποτε το θέλει, χωρίς να της μπαίνει εμπόδιο κανένας. Για την συμπεριφορά της πρέπει να βρει άλλοθι και έτσι αρχίζει να συκοφαντεί τον σύζυγο -πατέρα στα ίδια της τα παιδιά. Προσπαθεί ταυτόχρονα να μειώσει στα μάτια των παιδιών της οποιονδήποτε είναι καλύτερο της, γιατί αν την συγκρίνουν με κάποια άλλη μάνα ή με κάποια άλλη γυναίκα, πρέπει να φαίνεται ότι αυτή υπερτερεί. Θέλει την οικογένεια της χωρισμένη σε χίλια κομμάτια για να τους χειρίζεται πιο εύκολα. Ο εύκολος στόχος λοιπόν είναι τα μικρά παιδιά και χρησιμοποιεί την άδολη αγάπη τους γι' αυτήν, ενάντια σε όποιον διαφωνεί με τον τρόπο συμπεριφοράς της. Τα αγαπάει; Όχι, γιατί δεν μπορεί ούτε θέλει να αγαπήσει κανέναν. Μήπως έχει ψυχολογικό πρόβλημα; Όχι, μια χαρά είναι. Το μυαλό της είναι πολύ οργανωτικό, σχεδιάζει με ακρίβεια το μέλλον της και υλοποιεί τα σχέδιά της πάντα. Συγκριτικά, ο άντρας που έχει εξωσυζυγική σχέση, δεν νιώθει κακία για τα παιδιά του, ούτε ανταγωνισμό, ενώ αυτός ο τύπος μάνας είναι τόσο καταστροφικός, που δεν θα αργήσει να φέρει τα παιδιά το ένα αντιμέτωπο με το άλλο. Σε περίπτωση αντίδρασης κάποιου παιδιού, δεν της είναι καθόλου δύσκολο να το συκοφαντήσει με το χειρότερο τρόπο και διαρκώς να του δημιουργεί προβλήματα. Και εδώ μπαίνει η ερώτηση, αν και πως αντιδρά ο σύζυγος- πατέρας. Πως μπορεί να αντιδράσει ένας άντρας που μένει μόνος του με 2-3 παιδιά; Μάλλον δέχεται το γυρισμό της με χαρά, ειδικά αν είναι η πρώτη της φορά που έφυγε. Αν όμως ξανασυμβεί; Και πως θα αντιδράσει στις κατηγορίες για τον ίδιο και τα παιδιά του; Θα θυμηθεί ότι αυτά τα παιδιά είναι και δικά του και αυτός είναι πλέον ο μοναδικός προστάτης τους; Η συμπεριφορά του θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην μετέπειτα σχέση τους, αλλά και στην προσωπική πορεία των παιδιών στη ζωή. Αν δεν σταθεί στο πλάι τους, κάποια στιγμή θα τα χάσει και σε αυτό δεν θα φταίει μόνο η σύζυγος. Κάθε άντρας που φέρει το τίτλο του πατέρα οφείλει να στέκεται δίπλα στα παιδιά του σαν άγγελος-φύλακας σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν στην οικογένειά του δεν υπάρχουν παρόμοια προβλήματα. Η αξιοπρεπής συμπεριφορά του κάθε γονιού μένει χαραγμένη στο μυαλό του παιδιού του για ΠΑΝΤΑ.------
Γεωργία Σουσάνη 27/04/2017
Γεωργία Σουσάνη 27/04/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου