Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

ΟΣΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ.........

ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
Μια λέξη με πολύ βαθύ νόημα, τόσο βαθύ που 
πλέον δεν ξέρω αν την αντιλαμβανόμαστε σωστά.
Στο δικό μου το μυαλό μπλέκεται μαζί με άλλες 
λέξεις όπως η ειλικρίνεια,η συγνώμη, το ευχαριστώ
η δικαιοσύνη, η αναγνώριση και η επιβράβευση 
των ικανών ανθρώπων, ο θαυμασμός για τη 
ποιότητα ψυχής, καρδιάς και μυαλού ενός τρίτου.


Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ όπως την εννοώ εγώ, βρίσκεται απέναντι στο ψέμα, στη  ζήλεια, 
στο δήθεν καθωσπρεπισμό, στη μιζέρια, στη κακία, στην αλαζονεία, στη δειλία, στην ανανδρία, στην ανομία κλπ κλπ κλπ.  Στη πορεία της ζωής μου, γνώρισα 
έναν Χ αριθμό ανθρώπων και όλοι θεωρούσαν τον εαυτό τους αξιοπρεπή, αλλά οι 
διαφορές μεταξύ τους ήταν εμφανέστατες. Κάποιοι, που είναι σαφώς οι λιγότεροι, 
είναι αυτοί που  η παρουσία τους γίνεται παντού και πάντα αισθητή.  Δεν περνούν απαρατήρητοι. Ενοχλούν. Ενοχλεί η διαφορετικότητά τους, οι αντιλήψεις τους, η 
ιδεολογία τους, ο ανθρωπισμός τους. Ενοχλεί η ύπαρξή τους κι η αξιοπρέπειά τους.
Έχουν λίγες φιλίες, αλλά μακροχρόνιες και σταθερές με ανθρώπους της ίδιας φυσικά νοοτροπίας και τους φίλους τους, τους κρατάνε πάντα ψηλά σε ένα θρόνο φτιαγμένο 
με αγάπη. Είναι ψυχικά δυνατοί και αυτό περνάει προς τα έξω. Αυτή την ενέργεια την αντιλαμβάνονται οι ''αλεπούδες,'' που με μεγάλη επιπολαιότητα προσπαθούν να τους κατεβάσουν στο επίπεδό τους 
Όσο όμως δεν το καταφέρνουν, τόσο αυτές 
χρησιμοποιούν πιο πονηρούς τρόπους και αθέμιτα μέσα. Αυτό όμως που δεν ξέρουν 
είναι, ότι ένας πραγματικά αξιοπρεπής άνθρωπος έχει μια πηγή μέσα του που ποτέ 
δεν στερεύει και τον τροφοδοτεί συνεχώς, έτσι ώστε πάντα να στέκεται ψηλά σε κάθε περίπτωση. Δεν μαζοποιείται, δεν συμβιβάζεται, δεν αλλοτριώνεται και δεν του 
αρκούν οι ρηχές επιφανειακές σχέσεις. Μπορεί να ανεχτεί, αλλά δεν θα παραδώσει τη ψυχή του
Όταν κάποιος νιώσει ξένος προς τον εαυτό του ή το περιβάλλον του, να ξέρει, ότι του 
χτυπάει το καμπανάκι η αξιοπρέπειά του. Αφέθηκε και σιγά-σιγά τον απορροφά η 
κοινωνική μάζα, που προσπαθεί να τον φτιάξει καθ' ομοίωσή της. 
Αφήνει το δικαίωμα της ελευθερίας του να του το καταπατούν. Του απαγορεύουν τη διαφορετική άποψη, μέχρι που παύει να έχει πια άποψη. Εκεί χρειάζεται ένα δυνατό ''χαστούκι '' για να ξυπνήσει. Προσωπικά, επιλέγω το ποίημα του Καβάφη με τίτλο 
ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ. Η δυναμική των στίχων του είναι τέτοια, που πάρα πολύ σύντομα, επανέρχομαι πίσω στη θέση και στο ύψος που έχω επιλέξει στη ζωή μου να 
βρίσκομαι και να στέκομαι. Εύχομαι να βοηθηθούν, όσοι νιώθουν ξένοι ανάμεσα σε 
ξένους, ή ότι κανένας δεν τους καταλαβαίνει. Στις '' αλεπούδες '' χαρίζω το υπόλοιπο 
της παροιμίας ''όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια'' λέγοντάς τους, 
ότι η φωτογραφία που συνοδεύει τις σκέψεις μου, δεν είναι  αντιπροσωπευτική του χαρακτήρα τους. Αυτή η αλεπού είναι πανέμορφη.-

ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ       
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς : μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις και ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σαν μια ξένη φορτική.

Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ

                                                                                                         Γεωργία Σουσάνη  15/05/2017



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου