εγώ, το βλέπετε όλοι. Ο,τι ακούω εγώ, το ίδιο
ακούτε όλοι. Όπως θυμώνω εγώ, έτσι θυμώνετε
όλοι. Θυμώνουμε, όταν ακούμε για σεξουαλική
κακοποίηση ανηλίκου και τότε περνάνε διάφορες
σκέψεις από το μυαλό μας.
ακούτε όλοι. Όπως θυμώνω εγώ, έτσι θυμώνετε
όλοι. Θυμώνουμε, όταν ακούμε για σεξουαλική
κακοποίηση ανηλίκου και τότε περνάνε διάφορες
σκέψεις από το μυαλό μας.
Θυμώνουμε όλοι, με αυτό το τύπο άντρα που ίσως να είναι και φίλος μας, γνωστός
μας, συγγενής μας. Και μένουμε με το θυμό για λίγο, θα το συζητήσουμε, θα το ξεχάσουμε και θα αδιαφορήσουμε, γιατί ευτυχώς δεν ήταν το δικό μας παιδί που κακοποιήθηκε. Όλα αυτά μέχρι την επόμενη παρόμοια ιστορία που θα ακούσουμε.
Κάποιοι είναι πολύ πιθανόν και να τον δικαιολογήσουν λέγοντας, ότι είναι ένας
άρρωστος ψυχικά άντρας. Δεν ξέρω τι είναι ο καθένας, η οικογένειά του το ξέρει
καλύτερα και η ίδια πρέπει να φροντίσει, ώστε αυτό το μέλος της, να μη κάνει κακό
στο παιδί μιας άλλης οικογένειας. Άλλωστε η ιατρική έχει προοδεύσει και μπορούν
να ζητήσουν τη βοήθεια από ειδικούς γιατρούς. Αν όμως δεν ζητήσουν αυτή τη
βοήθεια, τότε δεν έχουν και το δικαίωμα να επικαλούνται ψυχική νόσο και μάλιστα
εκ των υστέρων, αφού έχουν κακοποιήσει παιδί ή παιδιά.
Αν αυτός ο άντρας είναι πατέρας, θείος, ή παππούς και ενεργεί έτσι στο παιδί του,
στο ανήψι του, στο εγγόνι του, αναρωτιέμαι, που ήταν η μάνα, η θεία, η γιαγιά ; Δεν
ξέρει καμία, αλλά ούτε και είδε κάποια, κάτι. Εντυπωσιακή είναι η ψυχική δύναμη
που διαθέτει μια γυναίκα που ξέρει, ότι κάποιος της κακοποιεί το παιδί της και το
δέχεται. Βάζει σε μια ζυγαριά από τη μια την ησυχία της, το συμφέρον της, τη
κοινωνία, το όνομά της και από την άλλη μεριά το παιδί της.
Δυστυχώς η ζυγαριά σπάνια γέρνει προς τη μεριά του παιδιού της. Αν μας τύχει
και ρωτήσουμε μια από αυτές τις γυναίκες, γιατί δεν έκαναν κάτι, γιατί δεν έδρασαν
και δεν αντέδρασαν, όλες οι απαντήσεις είναι κλισέ όπως π.χ.δεν το είχα καταλάβει,
δεν το ήξερα, ποτέ δεν θα το πίστευα ακόμα κι αν μου το έλεγαν, δεν μπορούσα να
το φανταστώ όλο αυτό. Δηλαδή δεν ήταν εκεί, έλειπε στο μεγάλωμα του παιδιού
της . Ήταν απούσα. Αυτές οι μανάδες έχουν τις δικές τους ευθύνες, τις οποίες δεν
θα θελήσουν να τις αναλάβουν ποτέ.
Τόσο αυτός ο τύπος του άντρα όσο και αυτός ο τύπος της γυναίκας, θέλουν να
μας, συγγενής μας. Και μένουμε με το θυμό για λίγο, θα το συζητήσουμε, θα το ξεχάσουμε και θα αδιαφορήσουμε, γιατί ευτυχώς δεν ήταν το δικό μας παιδί που κακοποιήθηκε. Όλα αυτά μέχρι την επόμενη παρόμοια ιστορία που θα ακούσουμε.
Κάποιοι είναι πολύ πιθανόν και να τον δικαιολογήσουν λέγοντας, ότι είναι ένας
άρρωστος ψυχικά άντρας. Δεν ξέρω τι είναι ο καθένας, η οικογένειά του το ξέρει
καλύτερα και η ίδια πρέπει να φροντίσει, ώστε αυτό το μέλος της, να μη κάνει κακό
στο παιδί μιας άλλης οικογένειας. Άλλωστε η ιατρική έχει προοδεύσει και μπορούν
να ζητήσουν τη βοήθεια από ειδικούς γιατρούς. Αν όμως δεν ζητήσουν αυτή τη
βοήθεια, τότε δεν έχουν και το δικαίωμα να επικαλούνται ψυχική νόσο και μάλιστα
εκ των υστέρων, αφού έχουν κακοποιήσει παιδί ή παιδιά.
Αν αυτός ο άντρας είναι πατέρας, θείος, ή παππούς και ενεργεί έτσι στο παιδί του,
στο ανήψι του, στο εγγόνι του, αναρωτιέμαι, που ήταν η μάνα, η θεία, η γιαγιά ; Δεν
ξέρει καμία, αλλά ούτε και είδε κάποια, κάτι. Εντυπωσιακή είναι η ψυχική δύναμη
που διαθέτει μια γυναίκα που ξέρει, ότι κάποιος της κακοποιεί το παιδί της και το
δέχεται. Βάζει σε μια ζυγαριά από τη μια την ησυχία της, το συμφέρον της, τη
κοινωνία, το όνομά της και από την άλλη μεριά το παιδί της.
Δυστυχώς η ζυγαριά σπάνια γέρνει προς τη μεριά του παιδιού της. Αν μας τύχει
και ρωτήσουμε μια από αυτές τις γυναίκες, γιατί δεν έκαναν κάτι, γιατί δεν έδρασαν
και δεν αντέδρασαν, όλες οι απαντήσεις είναι κλισέ όπως π.χ.δεν το είχα καταλάβει,
δεν το ήξερα, ποτέ δεν θα το πίστευα ακόμα κι αν μου το έλεγαν, δεν μπορούσα να
το φανταστώ όλο αυτό. Δηλαδή δεν ήταν εκεί, έλειπε στο μεγάλωμα του παιδιού
της . Ήταν απούσα. Αυτές οι μανάδες έχουν τις δικές τους ευθύνες, τις οποίες δεν
θα θελήσουν να τις αναλάβουν ποτέ.
Τόσο αυτός ο τύπος του άντρα όσο και αυτός ο τύπος της γυναίκας, θέλουν να
πάρουν από το παιδί τους ο,τι έχει, ακόμα και τη θέση του, τη θέση του θύματος.
Το παιδί είναι το θύμα, γιατί δεν μπορεί να αντισταθεί και όποιος το κακοποιεί με
πράξεις ή καλύπτει αυτόν που το κακοποιεί με τη σιωπή του, είναι οι θύτες του.
Και αυτό δεν αλλάζει.
Σε τέτοιες περιπτώσεις το αίμα δεν γίνεται νερό, αλλά δυστυχώς δηλητήριο.----
Το παιδί είναι το θύμα, γιατί δεν μπορεί να αντισταθεί και όποιος το κακοποιεί με
πράξεις ή καλύπτει αυτόν που το κακοποιεί με τη σιωπή του, είναι οι θύτες του.
Και αυτό δεν αλλάζει.
Σε τέτοιες περιπτώσεις το αίμα δεν γίνεται νερό, αλλά δυστυχώς δηλητήριο.----
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου